Kwietniowa polecajka "Księga Utraconych Imion" K. Harmel

"Gdy człowiek kocha książki w ich obecności wszędzie czuje się jak w domu."

Rok 2005.

86-letnia Eva Traube Abrams, bibliotekarka, układając książki na półkach, zauważa w gazecie niezwykłe zdjęcie. Fotografia przedstawia książkę, której nie widziała od 65 lat. Tomiszcze w wytartej skórzanej okładce z wystrzępionym brzegiem. To dzieło to "Księga Utraconych Imion".

Według artykułu z "New York Times'a" ta religijna książka jest ogromną tajemnicą. Wydana w 1732 roku to biały kruk, lecz nie tylko to czyni ją niesamowitą. Jej środek zawiera intrygującą zagadkę: pewien szyfr, którego naukowcy nie potrafią złamać i nie wiedzą, skąd się wziął. Podczas II wojny światowej naziści szabrowali europejskie biblioteki. Skradziona księga się odnalazła. Trafiła do głównej berlińskiej biblioteki. Otto Kűhn to człowiek, którego życiową misją jest zwrócenie właścicielom książek zagrabionych przez nazistów. Do kogo należała? Co ten szyfr oznacza? Jak Niemcy weszli w jej posiadanie podczas wojny?

Odpowiedzi na jego pytania zna Eva. Tylko czy odważy się ona wrócić do bolesnych wspomnień z czasów wojny? Co kryje w sobie Księga Utraconych Imion?

"Księga Utraconych Imion" Kristin Harmel to powieść zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami z okresu II wojny światowej. Jest to książka, która dostarcza wielu emocji i wzruszeń. Eva opowiada o Francji, obławie na Żydów, utracie ojca, ucieczce z matką do Aurignon, propozycji katolickiego księdza, przystąpieniu do podziemia, fałszowaniu dokumentów, ratowaniu niewinnych dzieci oraz o Rèmy'm.

Rèmy to chłopak, który spowodował, że serce Evy szybciej zabiło. Mimo niezrozumienia i oburzenia ze strony matki dziewczyna zakochiwała się w nim coraz bardziej. Historia ich miłości zostawiła w sercu Evy trwały ślad. W powieści bohaterowie zmagają się z niesprawiedliwością świata. Z odwagą i determinacją walczą o wolność. Pracując jako fałszerze, codziennie ryzykowali własnym życiem. Dniami i nocami podrabiali papiery, aby uratować jak najwięcej żyć. Książka ta w fascynujący i przerażający sposób pokazuje, że nie należy się poddawać. W tak okrutnym czasie, jakim była wojna, zawsze należy walczyć. Autorka napisała powieść, której nie da się zapomnieć. Jest to piękna lektura o dokonywaniu trudnych wyborów, strachu, niespełnionej miłości, rozpaczy, człowieczeństwie i heroizmie. Czyta się ją jednym tchem. Inspiracja prawdziwymi wydarzeniami z życia żydowskich fałszerzy, zaangażowanie w zbieranie materiałów do książki odnośnie do metod i technik fałszerskich oraz świetna znajomość historii powodują, że od tej historii nie można się oderwać. Polecam! 💗